Al in 1935 bestonden er in Borkel en Schaft plannen voor de oprichting van een rijvereniging. Blijkbaar vond men in die tijd de boerentrekpaarden te zwaar van bouw, om daarmee de ruitersport te kunnen beoefenen. Toch bleven de initiatiefnemers enthousiast. Helaas stak de oorlog een spaak in het wiel. De Duitse bezetter liet zelfs de landbouwpaarden niet met rust.
In 1945 was de tijd rijp om met Rijvereniging “St. Servatius” van start te gaan. Succes bleef niet uit, temeer omdat er op andere gebieden weinig tot geen ontspanningsmogelijkheden waren. Al snel kon er met twee groepen getraind worden.
In 1954 drong de emancipatie door in de ruitersport. Voortaan zag men ook de amazones bij de ruiterfeesten aantreden. Het optreden van de vereniging manifesteerde zich bij bruiloften in het dorp, het inhalen van Sint Nicolaas en verder in vrijheidsdressuur. De ruitersportactiviteiten liepen in de zestiger jaren wat terug. Door de mechanisatie in de landbouw, verdween het werkpaard meer en meer. De paardensport werd een luxe ontspanning.
In 1968 werd de draad weer serieus opgepakt met een viertal. Binnen een paar jaar waren het er acht. De resultaten waren goed, twee jaar op een rij werd het achttal naar het bondsconcours afgevaardigd.
In 1969 werd er ook met een ponyclub van start gegaan. Ponyclub “De Gaucho’s”. Deze reden met enkele Belgische clubs onderlinge wedstrijden. In 1981 stapte deze club over naar de NKB en sloot zich aan. Ook bij de NKB kwam de ponyclub goed uit de bus. Ook deze club werd enkele malen afgevaardigd naar het bondsconcours.
De verstandhouding tussen beide clubs is altijd heel goed geweest. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat er in de zeventiger jaren wel eens tegen elkaar gevoetbald werd. Sommigen stonden op de klompen in het veld, zodat er ook wel eens een klomp rond vloog. Maar dit kon de pret niet drukken. In de tachtiger jaren kregen Ponyclub “De Gaucho’s” en Rijvereniging “St. Servatius” samen een oefenterrein gelegen op Sportpark “De Brug” te Borkel en Schaft. Door beide verenigingen werd op dit terrein geoefend en gezamenlijk bouwde ze er een schuilhut.
In 1980 werd ponyclub “De Gaucho’s” door Rijtuigenvereniging “De Postillon” gevraagd om de Postillonrit mee te organiseren. Vanaf dat moment was er elk jaar een nauwe samenwerking tussen de Rijtuigenvereniging “De Postillon” en ponyclub “De Gaucho’s”. “De Postillon” organiseerde de rit en “De Gaucho’s” zorgen voor een geweldige ontvangst van de koetsen in Borkel en Schaft.
In 1993 zijn Ponyclub “De Gaucho’s” en Rijvereniging “St. Servatius” samengegaan. Ze opereerden vanaf dat moment onder de naam Hippische Vereniging “St. Servatius”. “St. Servatius” bestond op dat moment uit drie afdelingen te weten: een afdeling pony’s, een afdeling paarden en een afdeling mennen. De afdelingen reden wedstrijden. In 1995 vierde de vereniging haar 50-jarig bestaan met een driedaags jubileum Concours Hippique. Op dat moment had de vereniging zo’n 50 actieve leden.
In 2002 liet Rijtuigenvereniging “De Postillon” ons weten te willen stoppen met de organisatie van de Pinksterrit. In de volksmond beter bekend als de “Postillonrit”. In goed overleg tussen beide verenigingen werd besloten dat Hippische Vereniging ‘”St. Servatius” de gehele organisatie van de Pinksterrit op zich zou gaan nemen. De doorstart werd ons mogelijk gemaakt door het verkrijgen van een uitkering uit het coöperatiefonds van de Rabobank.
Het eerste jaar dat we deze rit zouden organiseren mochten we helaas niet doorgaan in verband met de “vogelpest’. In 2004 hebben we dan voor het eerst de Pinksterrit alleen georganiseerd, wel met behulp van, en alle kennis van Rijtuigenvereniging “De Postillon”. Deze vereniging heeft ons geweldig geholpen om dit mooie evenement in Valkenswaard en Borkel en Schaft voort te kunnen zetten.
De groei van “St. Servatius” heeft jaren terug niet stil gestaan, in 2005, had de vereniging maar liefst 75 leden.
In 2019 is in goed overleg besloten om de braderie behorend bij de Pinksterrit te laten vervallen en te gaan focussen op de rit zelf. Dit vanwege het terugnemende aantal deelnemende rijtuigen, een tekort aan vrijwilligers en de aangescherpte maatregelen voor het organiseren van een evenement. Het geld wat opgebracht werd voor de club met de braderie proberen we sinds dien op te vullen met behulp van sponsoren.
Het aantal leden heeft erg gefluctueerd in de jaren die volgden. Op een gegeven moment hadden we veel steunende leden en nog maar 5 rijdende leden. Tijdens corona kwam er meer vraag naar recreatie rijden en de samenhorigheid van een vereniging. ‘St. Servatius” is de laatste jaren weer uitgegroeid tot een actieve vereniging met in januari 2024 50 actieve leden en 18 steunende leden.
Onze vereniging bestaat uit actieve wedstrijdleden, waarvan er ieder jaar wel enkele worden afgevaardigd naar de kampioenschappen en uit recreatieleden. We proberen vooral een gezelligheidsvereniging te zijn, waar jong en oud zich thuis voelen.
Onze vereniging valt onder de (welzijns)richtlijnen van de KNHS. Dit betekend onder andere dat de paarden en pony’s die aangemeld zijn bij de vereniging moeten zijn ingeënt. Het is niet mogelijk om een pony of paard te huren via de vereniging.